بنای سازماندهی قضای اسلامی بر این دو نکته است: تصحیح فرد، و تصحیح نظام قضائی؛ این از همه‌چیز بالاتر است، لذا فرد را عادل انتخاب کرده‌اند؛ قاضی عادل باشد. عادل یعنی آن کسی که بعمد ممکن نیست که گناه انجام بدهد؛ از روی غفلت، از روی اشتباه، به شکل لَمَم9 گاهی تخلّفی از او صادر بشود، این فرض دیگری است و غیر از آن است که برای یک کسی تخلّف و گناه، کار آسانی باشد و بتواند به سمت گناه برود؛ عادل این کار را نمیکند؛ این را گفته‌اند قاضی باشد. خب این یک نکته‌ی مهمّی است. این اهمّیّت باب قضا را نشان میدهد.

«5»