ما دلمان نمیخواهد فرهنگمان، اقتصادمان، سیاستمان، خطّ‌مشی زندگی‌مان دنباله‌روی یک قدرت دیگر بشود. ما یک ملّتی هستیم از ملّت آمریکا بسیار ریشه‌دارتر؛ اینها ملّت بی‌ریشه‌ای هستند. ما ملّت باریشه‌ای هستیم؛ ما تمدّنی داریم، ما فرهنگی داریم، ما زمینه‌های پیشرفت دانش را داریم؛ البتّه او امروز بلاشک دانش بیشتری پیدا کرده، در این تردیدی نیست؛ ما هم دانش را احترام میگذاریم امّا سوءاستفاده‌ی از دانش را احترام نمیگذاریم. خب، ما در این راه پُرخطر، دشوار [در حالی که] قدرتها با ما بدند، قدم گذاشتیم و داریم این جادّه‌ی سختِ پُر پیچ و خمِ سنگلاخِ کوهستانی را با اراده طی میکنیم که ان‌شاءاللّه برسیم سر قلّه؛ قلّه کجا است؟ قلّه آن جایی است که ایرانی در آن بتواند از همه جهت روی پای خودش بایستد؛ مردم از لحاظ اقتصادی تأمین بشوند، از لحاظ اخلاقی به سلام و سلامت و صلاح برسند، مشکلی در داخل کشور ما نباشد، واقعاً بهشت باشد بهشت آنجاست کآزاری نباشد7 آزاری واقعاً نباشد در این کشور. میخواهیم به اینجا برسیم.

«13»