امام (رضوان اللّه تعالی علیه) واقعاً حکیم واقعی بود. من اینهمه که در معنای حکمت و تفسیر حکمت چه در آثار فلسفی، چه در آثار اسلامی دیدم، تجسّم این حکمت را من در امام دیدم. حکیم آن کسی است که آن حرف آخر را که با مقدّماتی ما باید به آن برسیم، در همان اوّل با یک جملهی خیلی کوتاهی بیان میکند، یک قاعدهی کلّی دست انسان میدهد. ایشان بارها و بارها در جاهای مختلف گفتهاند و همهی شما هم قاعدتاً شنیدهاید که ما برای تکلیفمان کار میکنیم، ما برای وظیفهمان کار میکنیم؛ ما حتّی برای نتیجه هم کار نمیکنیم. ببینید چقدر این حرف، حکمتآمیز است.