بیانات و مکتوبات سال 1371


من به شما عرض کنم: ای به معراج رفته‌ها! امروز که وارد زندگی معمولی شدید، مبادا دستاورد آن معراج را از دست بدهید؛ مبادا آنچه را در آنجا با همین بینش معنوی احساس کردید، فراموش کنید. حجّت خدا هم بر شما تمام است. آن مناظر معنوی را که شما از دریچه‌ی عبادت و ذکر و مناجات در یک دورانی مشاهده کردید، همه‌کس نمیبیند؛ چشمهای مادّی آن را درک نمیکنند، نمی‌بینند امّا شما دیده‌اید، [لذا] حجّت بر شما تمام است. حفظ کنید خودتان را؛ حفظ کنید این راه را؛ حفظ کنید این شرف و آبرویی را که بحمداللّه خودتان کسب کردید و به برکت مجاهدتها به جمهوری اسلامی و به ملّت ایران هم شرف و افتخار دادید. اینها را نگه دارید برای خودتان و برای اسلام و برای جمهوری اسلامی و برای ملّت ایران. و بدانید که ولیّ‌عصر (ارواحنا فداه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) بلاشک متوجّه و مراقب حال شما است. خوبان را دعا میکند؛ ادعیه‌ی زاکیه‌ی آن بزرگوار، از یک دنیا برای هر کسی بیشتر ارزش دارد. کاری کنیم که ان‌شاءاللّه مشمول دعای آن بزرگوار قرار بگیریم و روح طیّب و طاهر امام بزرگوارمان ان‌شاءاللّه از ما راضی باشد. من یک بار دیگر از همه‌ی شما عزیزان بخصوص آنهایی که از راه‌های دور آمدند، بخصوص پاسدارها، بخصوص جانبازان عزیزی که در جلسه تشریف دارند تشکّر میکنم و برای شما از پروردگار عالم، فضل و لطف او را درخواست میکنم. والسّلام‌علیکم‌ورحمةاللّه‌وبرکاته

«23»