بیانات و مکتوبات سال 1371
بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم. الحمد للّه ربّ العالمین، ربّ الشّهداء و الصّدّیقین. سپاس خداوندی را که باب جهاد و شهادت را که برترین سکّوی پرش انسان به سمت اوج قلّه‌ی کمال او است، به روی این ملّت بااخلاص و فداکار گشود و از جوانان و نوجوانان و مردان و زنان ما ستارگان درخشانی در فضای غبارآلود زندگی بشرِ امروز پدید آورد؛ جهاد مخلصانه را سیره‌ی آنان و شهادت مظلومانه را گوهر تابناکی بر تارک آنان ساخت. و درود و سلام بی‌پایان بر پیامبر بزرگ خدا، حضرت محمّدبن‌عبداللّه (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) باد که مژده‌ی نجات بشر را با خود آورد و راه صلاح و سعادت را به او باز نمود و آزادگی و سربلندی دنیا و آخرت را نصیب مؤمنان ساخت، و بر خاندان پاکش که معلّمان بشر و الگوهای انسان کامل و رهروان و رهبران راه بهشت در دنیا و آخرتند؛ بویژه بر حجّت حق و امام زمان و امید مطلق جهان، حضرت حجّة‌بن‌الحسن‌المهدی (ارواحنا فداه و عجّل اللّه فرجه).