پس انقلاب اسلامی ایران، از یک طرف امید داد به مبارزان، زنده کرد و بانشاط کرد دلهای غیرتمندانی را که میخواستند با ظلم و با جور و نامردمی در هر نقطهی عالم مبارزه کنند؛ بیدار کرد ملّتهایی را و هویّت اسلامی را به ملّتهای اسلامی برگرداند در این هیچ شکّی نیست؛ این، آن تأثیر مثبتی بود که انقلاب اسلامی در همه جای دنیا گذاشت امّا همزمان با این تأثیر، یک تأثیر دیگری هم انقلاب اسلامی در دنیا گذاشت، و آن، این بود که دشمنِ جبههی اسلام را بیدار کرد و به او تجربه داد. دشمن کیست؟ جبههی ضدّاسلامی، استکبار، آن که ما به او میگوییم استکبار، قدرتهای مسلّط عالم که یک روزی مظهر این استکبار، آمریکا و شوروی بودند [امّا] امروز شوروی نیست؛ آمریکا در رأس این استکبار است قدرتهای مرتجع، قدرتهای ضدّمردمی، قدرتهای متجاوز، قدرتهایی که ملّتهای ضعیف را در مشت خود میخواهند، برای خود میخواهند، دنیا را متعلّق به خود میدانند؛ این آن جبههی استکبار است که اسلام و انقلاب اسلامی هم با آن روبهرو است. اینها بعد از انقلاب اسلامی مجرّب شدند و تجربه پیدا کردند.