بیانات و مکتوبات سال 1371
آنچه من امروز به‌مناسبت این میلاد مسعود و اجتماع شما حضّار محترم برادران و خواهران در نظر دارم که عرض بکنم، یک نکته‌ای است در باب مسائل مربوط به انقلاب. آن نکته این است که پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، شکّی نیست که یک امیدی را در دلهای ملّتهای مسلمان و بخصوص مبارزان مسلمان در همه‌جای عالم پدید آورد؛ زنده کرد دلهای مرده را، هرچه علیه اسلام بلکه علیه مطلق دین، تبلیغ و فعّالیّت و تلاش شده بود، این انقلاب آنها را در ذهن و عمل ملّتهای مبارز در سراسر دنیا زدود و از بین برد. لذاست که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، شما ملاحظه کردید که در اطراف عالم، نهضتهای انقلابی پدید آمد، یا اگر هم قبلاً بود، اوج گرفت، دُور پیدا کرد، شتاب پیدا کرد. علاوه‌ی بر این، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، وقتی جوانها و غیرتمندان یک ملّت میخواستند یک مبارزه‌ای را علیه ظلمی که بر آن ملّت و در آن منطقه حاکم است آغاز کنند، به دنبال تفکّرات چپ میرفتند؛ از آنها الهام میگرفتند، از آنها جزوه و نوشته و دستورالعمل میگرفتند. هرجای دنیا که یک نهضتی وجود داشت، یک مبارزه‌ای علیه ظلم وجود داشت، شما میدیدید یک صبغه‌ی چپ در آن هست، یا سعی میشد این صبغه‌ی چپ به یک نحوی به آن داده بشود؛ فکر میشد بدون ارتباط و اتّصال با یک تفّکر و با یک مکتب که آن هم مکتب مارکسیسم مثلاً است نمیشود یک مبارزه‌ای را سازماندهی کرد و هدایت کرد و به پیروزی رساند. این، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی. بعد از آنکه انقلاب اسلامی پیروز شد، ما ناگهان دیدیم در هر نقطه‌ی عالم که یک حرکت انقلابی‌ای و یک حرکت غیورانه‌ای در مقابل ظلم و جور انجام میشود، صبغه‌ی مذهب پیدا میکند؛ در کشورهای اسلامی صبغه‌ی اسلام و در کشورهای غیراسلامی یک گرایش به مذهب. ما حتّی در اوایل پیروزی انقلاب، مبارزاتی را مشاهده کردیم که قبل از آن، گرایشهایشان گرایشهای مارکسیستی بود [امّا] بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دیدیم نه اینکه آن گرایش مارکسیستی بکلّی از بین برود امّا یک رگه‌ی مذهبی هم در آن به وجود آمد، یک عنصر مذهبی هم در آن وارد شد. این، تأثیر پیروزی انقلاب اسلامی بود.