بیانات و مکتوبات سال 1371
در داخل کشور ایران اسلامی که مرکز توجّه خصمانه‌ی دشمن است، دشمن از تجربه‌های خود دارد حدّاکثر استفاده را میکند؛ ما ملّت ایران بایستی هوشیار باشیم. چند نکته را دشمن برحسب تجربه فهمید و فهمید اینها نقاط اصلی پیشرفت انقلاب اسلامی بود و باید با آنها مقابله کند. یک نکته، نفوذ امام آن رهبر عجیب، استثنائی، عظیم‌القدر بود. [دشمن] دید که نفوذ رهبری در ایران اسلامی چه میکند؛ دید که در میدانهای مختلف، این رابطه‌ی محبّت‌آمیز میان رهبر و ملّت، چگونه گره‌گشا و بازکننده‌ی راه‌ها است؛ دشمن دید که نفوذ امام (رضوان اللّه تعالی علیه) این رهبر عالی‌مقام چگونه مردم را در همه‌ی میدانها در مقابل دشمن بسیج میکند. خب، این یک نکته بود که دشمن روی آن تکیه کرد. تجربه‌ای که دشمن پیدا کرد این بود که باید رهبری را، شخص امام امّت (رضوان اللّه تعالی علیه) را و مطلق رهبریِ اسلامی را یعنی همان چیزی که با عنوان «ولایت فقیه» در معارف انقلاب و معارف اسلامی شناخته شده است زیر سؤال ببرد. بیشترین تبلیغات دشمن علیه امام بود، منتها به شکل هدایت‌شده و دقیق، و البتّه بی‌فایده. امروز هم ایادی دشمن، در اطراف عالم و در داخل ایران علیه امام تبلیغ میکنند؛ منتها به نام امام کاری ندارند و میدانند که به نام امام نمیشود نزدیک شد و جسارت به آن کرد، به راه امام و به عملکرد امام [خدشه میکنند]؛ [لذا] گذشته‌ی انقلاب را زیر سؤال میبرند.