این جمله‌ی معروفی که به امام حسین (علیه السّلام) نسبت داده شده است و من نمیدانم آیا این نسبت درست است یا نه، جمله‌ی حکیمانه و درستی است که فرموده‌اند: اِنَّمَا الحَیاةُ عَقیدَةٌ وَ جِهاد؛4 عقیده یعنی به یک هدفی دل بستن، یک آرمانی را قبول کردن و در راه آن، مجاهدت کردن؛ این مهم است و اسلام آمد به انسانها هدف بدهد و او را به سمت آرمانهای والا و زیبای بشری حرکت بدهد. در چنین راهی است که اگر انسان در این مسیر یک قدم جلو برود، یک تلاش خالصانه و مخلصانه‌ای انجام بدهد، در این راه زحمتی به او برسد، رنجی را تحمّل بکند، فداکاری‌ای بکند، حتّی اگر ناکامی ظاهری هم به او برسد، در دل و در محاسبه‌ی الهی شاد و خشنود است؛ چون احساس میکند برطبق آنچه وظیفه‌ی او است و به سمت آن اهداف عالی تلاش کرده است و حرکت کرده است. این تلاش فی‌نفسه دارای ارزش است؛ اگرچه به هدف هم انسان را دائماً نزدیک میکند. این، آن چیزی است که مبارزه‌ی ملّت ایران را شکل داد و امروز هم این مبارزه همچنان ادامه دارد. هدفی که این انقلاب و این مبارزه برای خود در نظر گرفت یک هدفی است که انسانیّت از او منتفع و متمتّع میشود؛ هدفِ مبارزه‌ی با ظلم است، مبارزه‌ی با فساد است، مبارزه‌ی با تبعیض در سطح جهانی و در محدوده‌ی کوچک‌تر در سطح کشور است، برای این است که هدفهای والا برای بشریّت مطرح بشود.

«6»