من میخواهم عرض بکنم که کارگران کشور و کسانی که در هر نقطه‌ای مشغول کار سازنده‌ای هستند برای آبادانی کشور، بدانند که مشغول مبارزه‌اند؛ این مبارزه را هرچه میتوانید با کیفیّت کنید، محکم کنید. من مکرّر عرض کرده‌ام این حدیث را که فرمود: رَحِمَ اللّهُ اِمرَأً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛3 خداوند رحمت کند آن کارگری را، آن کسی را که کاری را انجام بدهد و خوب انجام بدهد، محکم انجام بدهد. کارگر مسلمان باید [کارش را] از معیارها و حدود و استانداردهای کار، بالاتر و بهتر اجرا کند و تحویل بدهد؛ این، آن فرهنگ اسلامی و دستور اسلامی است. عرض من این است که این روزها که روزهای بزرگداشت کارگران است، هم خود کارگران، هم مسئولین نظام کارگری کشور، هم نویسندگان باید روی این نکته تکیه بکنند که امروز کار یک فضیلت است، یک ارزش است، یک عبادت است و یک مبارزه است. کار را به‌عنوان اسقاط تکلیف نباید انجام داد، که حالا بالاخره یک کاری انجام بدهیم، از سرمان باز کنیم مسئله را؛ کار را به‌عنوان یک چیز تحمیلی نباید تلقّی کرد؛ کار به‌عنوان یک چیز فقط نان درآور نباید تلقّی بشود. کارگر با کار خود، علاوه بر اینکه زندگی خودش را تأمین میکند، دارد زندگی جامعه را تأمین میکند و این یک عبادت بزرگ است؛ یک کار الهی است.

«6»