یک طرف دیگر قضیّه اینکه همه سعی کنند معلّم هم باشند؛ چیزی را که میدانند، به دیگران تعلیم بدهند، که باز در روایاتِ باب تعلیم، این معنا زیاد تکرار شده است. عالمی که علم خود را کتمان میکند، لعنت شده است. این فقط مخصوص علم دین نیست که البتّه آن حساب جداگانهای دارد و اهمّیّت ویژهای دارد هر عالمی؛ پزشکی که علم خودش را کتمان کند و به شاگردانش تعلیم ندهد، مهندسی که علم خود را کتمان میکند، کارگر خبرهای که تجربهی خود را و علم خود را کتمان میکند و در انحصار قرار میدهد؛ هر کسی که علم خود را کتمان کند؛ مگر یکوقتی اذاعهی8 علم و افشای یک مطلب علمی، بهطور عام یک مفسدهای داشته باشد که حالا از این قبیل هست یعنی مسئله این است که محیط جامعه بشود محیط تعلیم و تعلّم؛ یاد گرفتن و یاد دادن. ارزش معلّم برای نشان دادن ارزش علم است. اگر همهی آفرینش دارند درود میفرستند به معلّم، برای این است که معلّم علم را در اختیار متعلّم میگذارد؛ این درحقیقت به معنای ارزش دادن به معلومات است.