بیانات و مکتوبات سال 1371


شما دیدید برای خاطر اینکه امام فتوای ارتداد یک مرتد را دادند و گفتند این آدم باید به حدّ شرعی برسد، همه‌ی دولتهای اروپایی سفرایشان را از ایران خواستند؛ این مال یک کتاب معمولی است؟ یعنی دل دولت انگلیس و فرانسه و ایتالیا و مانند اینها، برای جان یک انسان سوخته؟ هزاران انسان را اینها درو میکنند برای یک چیز کوچک! کدامشان نکردند؟ کدامشان گروه گروه انسانها را به قتل نرساندند؟ کدامشان اگر همین حالا پیش بیاید و منافعشان اقتضا بکند، نمیکشند هزاران انسان را؟ دل اینها برای انسان سوخته؟ همین حالا صربها دارند مسلمانها را قتل‌عام میکنند، ککشان نمیگزد؛ همین حالا اسرائیلی‌ها دارند فلسطینی‌های صاحب سرزمین را آن‌جور شکنجه میدهند، خوابشان برنمی‌آشوبد؛ آن‌وقت برای خاطر اینکه یک نفر انسان بنا است بعد از این اعدام بشود، اینها این‌جور وادار به عکس‌العمل شدند؛ نه آقا ! این قضیّه‌ی دیگری بود؛ یک برنامه‌ای ریخته شده بود؛ این برنامه، برنامه‌ی اهانت به اسلام بود؛ بنا بود اسلام را سَبُک بکنند، [امّا] امام با آن فتوا ناگهان همه‌ی نقشه‌های اینها را نقش‌برآب کرد، [لذا] عصبانی بودند. دنیای اسلام هم تأیید کرد و پیروی خودش را نشان داد از فتوای امام.

«18»