بدیهی است که دو حادثهی بزرگ مورد انتظار است، وقتی یک چنین چیزی وجود دارد و یک چنین اثری مثل انقلاب بر آن مترتّب است انقلاب هم که شوخی نیست، تشکیل جمهوری اسلامی که شوخی نیست این یعنی تهدید همهی قدرتمندان و قلدرهای دنیا. پیروزی انقلاب یعنی بیدار شدن یک میلیارد و اندی مسلمان از خواب چندصدساله؛ یعنی ناگهان در همهی کشورهای اسلامی، جمعی از روشنفکران مسلمان و دانشمندان و تودهی مردم بلند شوند مشتها را گره کنند و شعار احیای اسلام را مطرح بکنند؛ پیروزی انقلاب یعنی اینها. پیروزی انقلاب این نیست که چهار تا افسر یک جایی آمدند و یک کودتای نظامیای کردند؛ یک دولتی را بردند، یکی را آوردند، بعد هم یکی دیگر میآید آن دولت را میبرد و این را میآورد؛ قضیّهی پیروزی انقلاب اسلامی که اینجوری نیست. پیروزی انقلاب اسلامی یعنی برافراشته شدن پرچمی که قدرتمندان دنیا برای پایین کشیدن آن پرچم، زحمت بسیاری کشیده بودند، پول بسیاری خرج کرده بودند، تدبیر بسیاری اندیشیده بودند، آدم بسیاری کشته بودند، خیلی کار کرده بودند؛ ناگهان انقلاب اسلامی پیروز بشود و همهی آن نقشهها باطل و همهی آن قدرتمندها معطّل و سرگردان [بشوند] و منافعشان مورد تهدید [قرار بگیرد]؛ این است معنای پیروزی انقلاب اسلامی.