از جملهی چیزهایی که روزهدار باید اجتناب بکند از آن که واضحترین مصداق روزه هم هست خوردن و آشامیدن است؛ ولو آن چیزی که خورده میشود یا آشامیده میشود، خیلی هم کم باشد؛ همین اندازهای که صدق خوردن کرد، اگر عمداً باشد، روزه باطل میشود. بعضی چیزها هست که صدق خوردن نمیکند امّا شاید همه فتوا دادهاند که آنها هم مثل خوردن و آشامیدن مبطل است؛ از قبیل چه چیزی مثلاً؟ فرض بفرمایید از قبیل سِرُمهای غذایی که وارد بدن میشود. خب این، خوردنِ عرفی نیست امّا مبطل روزه است؛ یا حتّی آمپولهای تقویتی که داخل رگ یا داخل عضله زده میشود هم مبطل روزه است. اگرچه در مورد آمپولهای غیرتقویتی که مربوط به تقویت و ویتامین و ایجاد ذخیرهی غذایی و مانند اینها نیست، اشکال نکردهاند ظاهراً اشکال هم ندارد اگرچه بعضی احتیاط کردهاند. و آب دهان را فروبردن اشکالی ندارد امّا اگر مسواک را داخل دهان کردید و به آب دهان آغشته شد و همان را بیرون آوردید و دوباره داخل دهانتان کردید و آن آب را فرودادید، این باز مبطل است. یعنی مسئلهی خوردن و آشامیدن مسئلهی دقیقی است؛ واضحترین مصداق روزه هم امساک از خوردن و آشامیدن است، اگرچه چیزهای دیگری هم هست که انشاءاللّه در طول ماه مسائلش را لابد آقایان به شما خواهند گفت.