خب، خدای متعال یک ماه رمضانی قرار داده است و این، فرصت مغتنمی است؛ این ماه را از دست ندهید؛ مقصود من این است. اگر ما نمیتوانیم به‌طور دائم در حال مراقبت از خودمان و ساخت‌وساز خودمان باشیم، اقلّاً ماه رمضان را مغتنم بشمریم. شرایط هم در ماه رمضان آماده است؛ یکی از بزرگ‌ترین شرایط، همین روزه‌ای است که شما انجام میدهید؛ این یکی از بزرگ‌ترین توفیقهای خدا است. توفیق یعنی چه؟ توفیق یعنی اینکه خدای متعال یک چیزی را جور بیاورد برای انسان. خیلی خوب، خدای متعال با واجب کردن روزه، یک زمینه‌ی مناسبی را برای من و شما به وجود آورده است که یک‌قدری به خودمان در این ماه برسیم. روزه نعمت بزرگی است؛ شکمْ خالی است و مبارزه‌ی با نفْس تا حدودی در اثنای روز از جهات مختلف وجود دارد: هرچه دوست دارید نمیخورید و نمی‌آشامید؛ بسیاری از مُشتَهیات4 نفْسانی را برای خودتان در چند ساعت ممنوع میکنید؛ این یک مبارزه‌ی با نفْس و مبارزه‌ی با هویٰ است، و مبارزه‌ی با هویٰ در رأس تمام کارهای نیک و خودسازی‌ها است. خب، این زمینه‌ی خیلی خوبی است. خدای متعال این فرصت را به من و شما داده است که در ماه رمضان یک امکانی پیدا کنیم به شکل روزه، علاوه بر اینکه این ساعات، ساعات بسیار بابرکتی و این لحظات، لحظاتی است که از لحاظ طبیعی [بابرکت است]؛ خدای متعال این‌جور قرار داده است این ساعات را؛ بسیار ساعات مغتنمی است. یک رکعت نماز شما، یک کلمه ذکر «سبحان‌اللّه‌» شما، یک پول مختصر صدقه دادن شما، یک صله‌ی رحم کوچکی که شما در این ماه بکنید، چند برابرِ خودِ این کار در غیر ماه رمضان است. این خیلی فرصت خوبی و زمینه‌ی خوبی است که انسان در این ماه به خودش برسد.

«4»