امتیاز دوّم این است که میفرماید: وَ ما تُج‌زَونَ اِلّا ما کُنتُ‌م تَعمَلونَ × اِلّا عِبادَ اللّهِ ال‌مُخلَصین؛12 همه‌ی مردم، پاداش آن چیزی را که انجام دادند میگیرند پاداش متناسب با عمل مگر بندگان مخلَص خدا؛ اینها پاداش و عملشان متناسب نیست؛ عملشان هرچه باشد، پاداش آنها بی‌نهایت است. نفْس اینکه این وجود، متعلّق به خدا و برای خدا و سرتاپا در خدمت اهداف الهی است و همه‌ی وجودْ خالص شده است برای خدا که طبق یک روایتی من دیدم که البتّه سندهای این روایات را ما حالاها فرصت نمیکنیم نگاه کنیم، نمیدانم سندش چه‌جوری است خدای متعال میگوید که اگر به بنده‌ی مخلِص یا مخلَص، همه‌ی دنیا را هم بدهم، حقّ او اداء نشده است.13 بنابراین، جزای او متناسب با عملی که انجام میدهد نیست؛ یک نماز او برابر هزاران نمازی است که بندگان خوب خدا میخوانند.

«11»