بیانات و مکتوبات سال 1371
در روایات دارد که وقتی برای حاجاتی دعا میکنید، آن دعا و خواسته‌ی خود را زیاد نشمارید؛ یعنی هرچه مایل هستید و میخواهید، از خدا طلب کنید؛ نگویید این زیاد است، کمتر بخواهم تا بشود. منع از استکثار دعا شده‌ایم ما؛ یعنی دعا را و مطلوب را زیاد نشمارید در مقابل پروردگار. از خدا خواسته‌های بزرگ بخواهید، و خدای متعال برآورده میکند. درِ امید به دعا را به روی خودتان نبندید. این راه و وسیله‌ای را که خدای متعال بین خود و بندگانش قرار داده است، بر روی خودتان مسدود نکنید. البتّه باز در روایات «النّهی عن الاستعجال فی الدّعاء» دارد؛ یعنی عجله هم نکنید که اگر یک چیزی را خواستید و در زمانی که شما خواستید، برآورده نشد، بگویید که خدای متعال دعای من را مستجاب نکرد؛ اَلاُمورُ مَرهونَةٌ بِاَوقاتِها.5 در روایت دارد که بنی‌اسرائیل بعد از آنکه خدای متعال وعده داد که شما را نجات خواهیم داد، چهل سال دعا کردند تا بالاخره شد؛ کار بزرگی هم انجام شد. غرق فرعون و پیروزی موسی بر فرعون، چیزی نیست که چهل سال تلاش برای آن زیاد باشد. عجله نکنید؛ با توجّه خدا را بخوانید و هرچه میخواهید، از خدا بخواهید. در بعضی از دعاها این معنا [وجود] دارد؛ در دعائی این جور وارد است که: اِلهی طُموحُ الآمالِ قَد خابَت اِلّا لَدَیکَ وَ عَواکِفُ الهِمَمِ قَد تَعَطَّلَت اِلّا عَلَیک؛6یعنی آرزوهای زیاد در هر دری و نزد هر کسی که مطرح بشود، مردود میشود مگر در پیشگاه تو؛ در پیشگاه تو خواسته‌های زیاد هم برآورده میشود؛ این یک جهت.