من عرض میکنم که ما در تبلیغات قرآنیمان بایستی به شکل صحیح عمل کنیم؛ من این را برای شما قرّاء عزیز عرض میکنم. خب مثلاً رادیو و تلویزیون، امروز در خدمت قرآن است؛ دیگر از این بهتر که نمیشود؛ رادیوی قرآن داریم؛ تلویزیون، قرآن؛ برنامهی کودکان، قرآن؛ رادیوی معمولی، قرآن؛ آخر شب، قرآن؛ اوّل صبح، قرآن. خب، حالا ما از این امکان چگونه استفاده خواهیم کرد؟ این خیلی مهم است؛ باید یک شکل صحیحی برای استفادهی از این باشد؛ اگر غلط بود، ما از این امکان ضرر خواهیم کرد. بنده دیدم یک قاری مصری اینجا آمده، رفته سر مرقد امام (رضوان اللّه علیه) یک آیاتی را خوانده که آن آیات، مناسب آنجا نبود؛ خب هر آیهای که برای هر جا مناسب نیست. حالا خدای نکرده اگر کسی بیاید بر سر قبر یک عزیز شما مثلاً، و بخواهد قرآن بخواند، آیهی «اَلا لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّالِمین»6 را با صدای بلند بخواند، شما خوشتان میآید یا دلتان میخواهد که بخواند «جَنَّةٍ عَرضُهَا السَّماواتُ وَ الاَرض»؟7 هر آیهای، یک تناسبی [دارد]. البتّه چنین آیاتی آنجا خوانده نشده امّا یک آیهی نامناسبی بود. خب، حالا آن قاری یا عمدی بود یا سهوی بود هرچه بود، گذشت و رفت. من میبینم تلویزیون ما این را پخش کرد؛ گفتیم عجب اشتباهی کردند که پخش کردند! بعد فردا شب باز دوباره پخش کرد؛ گفتیم عجب! اشتباه را انسان یک بار میکند، نه دو شب پشت سر هم. شب سوّم باز دیدم پخش کرد، عصبانی شدم سعی کردم که تماس بگیرم بگویم؛ تا تماس گرفتیم گفتیم، شب چهارم شد؛ باز شب چهارم پخش کرد! خب من چه بکنم با این وضع؟ یک تلاوت متوسّطی را یک نفری خوانده؛ حالا افتاده دست آن آقا، او هم یا خوشش آمده یا به عهدهی کسی واگذار کرده، این را در تلویزیون پخش کردند. خب ما این همه تلاوت خوب داریم؛ ببینید امروز چقدر تلاوتهای خوبی اینجا مطرح شد. امشب میگذارند، فردا شب میگذارند، پسفردا شب میگذارند، شب هشتم میگذارند، شب دوازدهم میگذارند؛ ناگهان میبینید ده شب، پانزده شب، یک تلاوتی را میگذارند که متوسّط هم هست. خب آیا راه استفادهی از این رسانهی به این عظمت همین است؟ نه، من با این موافق نیستم؛ من اینجوری قبول ندارم.