یک نکته را برای شما قرآنخوانهای عزیز عرض میکنم. خب، صداها خوب [است] و روشهای قرائت بتدریج خوب شده و جوانها یاد گرفتهاند؛ [منتها] یک چیزی ما اینجا کم داریم. البتّه من پارسال مسئلهی حفظ را مطرح کردم که بروید به سمت حفظ، [الان] میبینم که الحمدللّه یک مقداری دارد انجام میگیرد. حالا میخواهم به قرّاء جوانی که قرآن را میخوانند، عرض بکنم که در حین تلاوتی که میکنید، سعی کنید اگرچه مشکل است به معانی آن آیاتی که میخوانید توجّه بکنید. لااقل معنای آن بخشهای برگزیدهای را که در محافل و مجالس و مانند اینها بهعنوان قسمتهای زیبا میخوانید که هر قاریای، یک تکّههایی از این قبیل را در چنته دارد برای اینکه یک جاهایی بخواند از روی ترجمه یا از روی تفسیر بخوانید. فرق است بین یک قاریای که وقتی تلاوت میکند، خودش متوجّه معنا و تحت تأثیر معنا است [با قاریان دیگر که توجّه به معنا ندارند]. ما در بین این قرّاء مصری، دو سه قاریِ اینجوری داریم که تحت تأثیر معنایند وقتی میخوانند. اینکه شما میبینید خواندن مصطفیٰ اسماعیل تأثیر دارد، بهخاطر این است؛ چون خود او تحت تأثیر آن آیاتی است که دارد میخواند. بعضی قرّاء دیگر نه؛ فقط صنعت دارند اجرا میکنند و میخواهند یک کاری را زیبا از آب دربیاورند. شما که دارید میخوانید، سعی کنید خودتان به این معانی توجّه کنید؛ همانطور که روی این الفاظ کار میکنید، میخوانید، مکرّر میخوانید، ضبط میکنید، گوش میکنید، همینطور به معنایش هم توجّه کنید، دقّت کنید، فکر کنید روی آن؛ اگر چنانچه دستتان میرسد، به انسان بامعرفتی مراجعه کنید و این آیات را برایش مطرح کنید و از او چهار کلمه دربارهی همین آیاتی که میخوانید، بشنوید تا دل شما تحت تأثیر قرار بگیرد. این، لطف تلاوت شما را چند برابر خواهد کرد.