بیانات و مکتوبات سال 1371
بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم قال اللّه العظیم فی کتابه الکریم: وَمَن اَع‌رَضَ عَن ذِکری فَاِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنکًا.1 در دوران اخیر هیچ گاه بن‌بست تفکّر مادّی که برای انسان و جهان نه ریشه‌ای قائل است و نه مقصدی، بدین وضوح نبوده است. البتّه این تجربه به بهای خسارتهای جبران‌ناپذیر و نابودی و انحطاط میلیون‌ها انسان و هدر رفتن امکانات بی‌حساب به دست آمده است. امّا متأسّفانه پرچم جنگ بیهوده و نابودکننده‌ی ارزشهای الهی و معنوی که تا دیروز در دست مارکسیست‌ها بود، امروز در دنیای به‌اصطلاح آزاد، هنوز بر زمین نیفتاده است بلکه تحت لوای دموکراسی و لیبرالیسم با هر اندیشه‌ی الهی برای بنای جوامع، با صراحت و وقاحت تمام مقابله میشود و خدا میداند چه خسارتهایی را مجدّداً باید به بشریّت تحمیل کند تا بیهودگی این راه نیز ثابت شود.