وقتی‌که انسان با دل پاکی و با روح طائبی،7 با خدای متعال روبه‌رو شد، آن مراسم عظیم را انجام داد، حقیقتاً به خدا بازگشت، حقیقتاً هجرت کرد به خدا، حقیقتاً تضرّع کرد در مقابل پروردگار عالم، آن‌وقت ابواب برکات هم باز میشود. و من اعتقاد راسخ دارم که یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب شد این انقلاب پیروز بشود و بِایستد و مقاومت کند و سختی‌ها را پشت سر بگذارد و دشمن را ناکام بکند، این بود که محور این انقلاب، یعنی آن مرد الهی، آن انسان مؤمن و تقیّ زکیِّ واقعی، با خدا در ارتباط روزافزون بود. این‌جور نبود که امام از روز اوّل انقلاب تا روز رحلت، یک‌جور مشی کرده باشد در ارتباط با خدا؛ نخیر، هر روزِ او، هر برهه‌ای از برهه‌های حیات بابرکت او، از برهه‌ی قبل از آن بهتر بود، با کیفیّت‌تر بود، در آن به خدا نزدیک‌تر بود. این را انسان بخوبی احساس میکرد؛ و اینها واقعیّتهایی است.

«5»