و این جمله را هم من عرض بکنم که انتخاب صالح، در درجهی اوّل، یعنی انتخاب نمایندهی متدیّن. برای نماینده، آگاهی سیاسی لازم است، جرئت و جسارت در برخورد با مسائل لازم است، آگاهی از مسائل کشور لازم است، آگاهی از مسائل جهان لازم است همهی اینها لازم است لکن رکن اصلی تدیّن است؛ یعنی اعتقاد به اسلام و به آن اصول و پایههای دینی و عامل بودن به اینها؛ این اساس قضیّه است. آن نمایندهای که متدیّن باشد، شما خاطرتان جمع است که خیانت نخواهد کرد، کار خلاف نخواهد کرد، حتّی کوتاهی نخواهد کرد، سستی نخواهد کرد. نمایندهی متدیّن، هر یک ساعتی را که بخواهد غیبت کند و در مجلس نباشد، احساس میکند که این خلاف شرع است و چون متدیّن است، این خلاف شرع را انجام نمیدهد. نمایندهی متدیّن از تریبون مجلس برای گفتن سخن ناحق استفاده نمیکند؛ نمایندهی متدیّن مصالح انقلاب را، مصالح کشور را بر مسائل احیاناً شخصی یا گروهی مقدّم میداند. ببینید؛ تدیّن این خصوصیّات را و این خواصّ مهم را دارد. اگر چنانچه این شرط را بتوانید تأمین کنید و نمایندهی متدیّن را انشاءاللّه پیدا کنید و انتخاب بکنید، آن جهات بعدی، قابل تأمینتر است.