و من حالا به همین مناسبت، مسئله‌ی انتخابات را مطرح کنم. در باب انتخابات، من چند جمله‌ی کوتاه میخواهم عرض کنم. مطلب اوّل این است که ملّت ایران شرکت در انتخابات را یک فریضه بداند، یک عمل واجب. دشمن بسیاری از نیروهای تبلیغاتی خودش را بسیج کرده تا کاری کند که این انتخابات با استقبال مواجه نشود، تا بتوانند بگویند که بله، بعد از امام، دیگر انتخابات درستی با حضور ملّت انجام نگرفت؛ هدفشان این است. همه‌ی این کسانی که ما می‌شناسیم از این گروهکهای محارب و مخالف و مزدور آمریکا که در آمریکا و نقاط دیگر متمرکز هستند، از یک ماه یا یک ماه و نیم پیش، در دستگاه‌های خبری‌شان، در رادیوهایشان، در روزنامه‌هایشان دارند تلاش میکنند که شاید بتوانند کاری کنند که این انتخابات، انتخابات خوبی از آب درنیاید؛ تمام تلاششان این است. هدفشان چیست؟ هدف همین است که بگویند این انتخاباتی که در غیاب امام انجام میگیرد، مورد استقبال مردم نیست. مدام توصیه میکنند به مردم ایران که مردم! در انتخابات شرکت نکنید. با اینکه امتحان کرده‌اند و دیده‌اند که هر وقت به مردم بگویند که در فلان کار شرکت نکنید، مردم علاوه بر انگیزه‌ی خود، انگیزه‌ی مخالفت با آنها را هم دارند؛ [لذا] بیشتر شرکت میکنند. با وجود اینکه میدانند که ملّت بر خلاف نظر آنها رفتار میکند، همین طور اصرار ملتمسانه به مردم در این رادیوها که بیایید در انتخابات شرکت نکنید. من عرض میکنم به عنوان وظیفه‌ی اوّلی، به عنوان وظیفه‌ی ثانوی، به عنوان وظیفه‌ی دینی و اسلامی، به عنوان وظیفه‌ی سیاسی، شرکت همه‌ی آحاد مردم در انتخابات آینده‌ی ما که ان‌شاءاللّه در دهه‌ی سوّم فروردین انجام خواهد گرفت، واجب است بر همه‌ی مردم و باید این کار را انجام بدهند و با این کار مشت محکمی را به دهان آمریکا و استکبار و گروهکها و مخالفین اسلام و مسلمین و جمهوری اسلامی باید بکوبیم.

«34»