این اسمی که شما گذاشتید «برنامهی اقتصادی»، یک اسم خیلی عامّی است؛ مثلاً در آن شناسایی یا کار روی اقشار اقتصادی هست؛ یعنی کارگر، کشاورز، عشایر کوچندهها مثلاً یک بخش است که به یک عنوانی اسم اقتصادی صدق میکند؛ یک بخش دیگر، تبیین مفاهیم اقتصادی است که در آن برنامهتان6 شما دارید، که تورّم را معنا کنند، نمیدانم فلان چیز را معنا کنند، بانک جهانی را معنا کنند؛ بهاصطلاح واژههای اقتصادی رایج دنیا که این هم در این عنوان جا میگیرد. برنامهی «آینده»تان که نگاهی دارید به مسائل آیندهی اقتصادی کشور، آن هم باز یک مقولهی دیگری است؛ بنابراین وقتی اسم «اقتصادی» را ما روی این برنامه گذاشتیم، یعنی هر چیزی که اندک ارتباطی با مفاهیم اقتصادی و مسائل اقتصادی دارد و به کار مردم میآید، شما باید در میان بگذارید؛ آن چیزهایی که به کار مردم نمیآید، نه. البتّه در این جهت آنچه من توصیهی مؤکّد میکنم، این است که رادیو را نگذارید پایگاهی بشود برای ایرادگیری به برنامههای بهاصطلاح تدوینشده و تصویبشدهی دولت؛ اینجوری نشود؛ کمااینکه یک وقتی برنامههای اقتصادی تلویزیون اینجوری بود. چند سال قبل از این شش هفت سال قبل از این یک برنامههایی درست میکردند که کأنّه درست شده برای اینکه از برنامههای اقتصادی دولت ایرادگیری کند؛ من هر وقت نگاه میکردم این برنامه را، اعصابم اصلاً خرد میشد. یک روزی در همان ایّام رفتم خدمت امام و صحبت شد راجع به این برنامهها، ایشان با اوقات تلخی همین برنامه را گفتند و دیدم اشاره میکنند به این برنامهای که اوقات ما را تلخ میکند و معلوم شد اوقات ایشان را هم بشدّت تلخ میکرده. یعنی برنامه کأنّه درست شده برای اینکه مسخره کنند.