۶) مجلس شورای اسلامی با مصوّبات خود، راهی را که دولت اسلامی برای ادارهی کشور باید بپیماید، ترسیم میکند و بر این حرکتِ سرنوشتساز نظارت مینماید. اداء این وظیفه جز با حمایت از دولت و تعاون و یکرنگی با آن میسّر نیست. و امروز که دولت خدمتگزار با ریاست یکی از یاران برجستهی امام و یکی از عناصر ممتاز انقلاب1 که عمر و جوانی خود را در این راه صرف کرده، به خدمت مشغول است، این همراهی و مساعدت وظیفهای روشنتر و فوریتر از همیشه است. این سخن به معنای آن نیست که نمایندگان به وظیفهی نقد و بررسی و نظارت و انتقاد دلسوزانه و ارائهی راهحلهای درست نپردازند. مجلس در همه حال باید حرّیّت و صراحت و حقگرایی و استقلال خود را حفظ کند و راه راست را به مجریان امور بنماید و بر پیمودن آن نظارت کند. نمایندگان باید پاسخگوی رأی اعتمادی که به اعضای دولت میدهند، باشند. با این حال، کارشکنی و فتنهگری و اغراء2 به جهل از هیچکس قابل قبول نیست.