ششم، اصرار بر شکستن حصار تحجّر و التقاط در فهم و عمل اسلامی و التزام به اسلام ناب. از دیدگاه امام و در بیان و عمل امام هم تحجّر مردود بود و هم التقاط و رها کردن قیود صحیح برای فهم اسلام. هفتم، نقش محوری دادن به نجات محرومین و تأمین عدالت اجتماعی. مردم همیشه در چشم امام اصل بودند، محور بودند؛ محرومین و مستضعفان در منطق امام امّت و در خطّ حکومتی امام امّت محور تصمیمگیریها محسوب میشدند. و در منطق امام بزرگوار همهی فعّالیّتهای اقتصادی و امثال آن، بر محور نجات محرومین از محرومیّتها باید انجام بگیرد.