خب، حالا از همین جای بحث وارد بشویم در آن مقصود و غرض اصلی من از مطرح کردن این مسئله. شما برادران و خواهران عزیز، اهل بینشید؛ بحمداللّه امروز ملّت ایران از یک بینش و درک سیاسی بالایی برخوردار است این را به معنای واقعی کلمه میگوییم، نه برای خوشامد شما امروز زنهای ما و مردهای ما، در روستاها هم و در شهرهای دورافتاده هم مفاهیم سیاسیای را درک میکنند که یک روزی در همین کشور این مفاهیم سیاسی، مخصوص روشنفکرها بود. امروز شما از هر کسی از زن و مرد ما دربارهی مسئلهی فلسطین سؤال کنید، میبینید که این مسئله را میشناسند؛ میدانند که فلسطین یک کشور اسلامی بوده است که صهیونیستهای غاصب به کمک قدرتهای جهانی آن را سالهای متمادی است که گرفتهاند و فلسطینیها و مردم و مسلمانها مبارزه میکنند که آن را پس بگیرند. این را چه کسی امروز در داخل جامعهی ما نمیداند؟ جزو حرفهای معمولی و عادّی است. جوانها باور میکنندکه قبل از انقلاب اسلامی آن کسانی که این مسئله را در جامعهی ما میدانستند، یک اقلّیّت بسیار محدودی بودند؛ روشنفکرها، کتابخوانها؛ آن هم نه همهی آنها، بعضیشان.