خود آن بزرگوار هم فرمودند، امام (رضوان اللّه تعالی علیه) فرمودند و همهی ماها هم گفتیم، بدیهی است که ما به امیرالمؤمنین نمیرسیم؛ بدیهی است که بشر معمولی نه در این زمان، نه حتّی در آن زمان قادر بر این نیست که مثل آن بزرگوار مشی کند، یا عدالت را آنجور اجرا کند، یا آنجور زندگی بکند؛ این که روشن است. مسئله این است که نمونهی کامل او است؛ باید تلاش کنیم خودمان را به آن نمونهی کامل نزدیک کنیم و شبیهتر کنیم. اگر حرکت ما جوری باشد که در حال دور شدن از آن نمونهی کامل باشیم، این انحراف و خطا است. و این متمرکز شدن بر روی عدالت و دل بستن به عدالت راز اصلی دشمنی دشمنان اسلام با اسلام بخصوص در روزگار ما است؛ البتّه در زمانهای قدیم هم همینجور بوده است امّا امروز علّت اینکه میبینید ابرقدرتها با ما، با جمهوری اسلامی، با شما ملّت مخالفت دارند و احساس دشمنی دارند و اگر بتوانند ضربهای وارد کنند، وارد میکنند و پرهیز نمیکنند، این است که جمهوری اسلامی منادی آنچنان عدالتی است؛ عدالت بین همهی ملّتها، بین همهی انسانها، بدون اینکه ملاحظه بشود که چه کسی مال کدام نژاد است، یا کدام خون است، یا کدام رنگ است. امیرالمؤمنین در جامعهی اسلامیِ آن روز و تحت حکومت خود، نگاه نمیکرد که این مسلمان است و این مسیحی است یا یهودی است، نسبت به همهی آنها مثل یک پدر، حافظ منافع آنها بود؛ امروز در دنیا جامعهی اسلامی ما این را میخواهد. ابرقدرتها حاضر نیستند چنین چیزی را تحمّل بکنند.