امیرالمؤمنین عدالت را در بین مسلمانها و در جامعهی اسلامی جاری میکند و مانع میشود از اینکه بیتالمال به اسراف مصرف بشود، در آن دست تطاول4 باز بشود و کسانی بیتالمال مسلمین را بناحق مصرف بکنند. البتّه بیتالمال مسلمین در آن روز به این شکل بود که درآمدهای جامعهی اسلامی به شکل سرانه بین مردم تقسیم میشد؛ این روش مالیّهی جدید و این شکلی که امروز در دنیا وجود دارد، آن روزها معمول نبود. امیرالمؤمنین همان را بالسّویّه تقسیم میکردند؛ بین صحابی و غیر صحابی و قرشی و هاشمی و غیر قرشی و غیر خاندان پیغمبر و همه و همه، به شکل یکسان بیتالمال را تقسیم میکردند که مایهی اعتراض خیلی هم شد و امیرالمؤمنین اعتنائی نکردند. امروز وضع تقسیم بیتالمال به شکل عادلانه، آنجور نیست؛ امروز تقسیم سرانه نیست؛ روشهای دیگری است در استقرار عدالت. امروز کسانی که با بیتالمال مسلمین سروکار دارند، باید از مصرف کردن و خرج کردن بیتالمال در غیر مصارف عمومی و مردمی خودداری کنند؛ این راه تقسیم عادلانهی بیتالمال است. اگر مسئولی خدای نخواسته در امر بیتالمال اسراف بورزد و در مصارف شخصی یا در مصرف دوستان و نزدیکان و مرتبطین آن را مصرف بکند، این تخلّف از عدل و قرار واقعی در امر بیتالمال است. بیتالمال مسلمین باید در همان مصارفی که قانوناً معیّن شده است که همان مصارف عمومی است و بخشهایی هست و هر بخشی یک وظیفهای از وظایف کشور را بر عهده دارد، [مصرف شود].