و امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) در طول همان چهار سال و نُه ماه یا ده ماه حکومت ظاهری که آن بزرگوار داشتند، بیشترین اهتمامشان بر استقرار عدل در جامعه بود، عدالت را مایهی حیات اسلام و در حقیقت روح مسلمانی و جامعهی اسلامی میدانست؛ و این، آن چیزی است که ملّتها به آن نیاز دارند و جوامع بشری در دورههای مختلف از آن محروم بودهاند؛ در آن زمان هم محروم بودهاند، قبل از آن زمان هم محروم بودهاند؛ امروز هم که شما نگاه کنید در صحنهی عالم و کاری که ابرقدرتها میکنند و روش حکومتی که حکّام مادّی در دنیا عمل میکنند، باز هم میبینید مشکل همین است. مشکل بشریّت، فقدان عدالت است و اسلام و حکومت علوی و روش و منهاج3 امیرالمؤمنین در حقیقت استقرار عدالت است.