سازندگی آن کاری بود که علیّبنابیطالب (علیه السّلام) داشت که حتّی شاید در دوران خلافت هم که حالا من این را تردید دارم، تا قبل از خلافت که قطعی است با دست خودش آن بزرگوار نخلستان آباد میکرد، زمین احیا میکرد، درخت میکاشت، چاه میکند، آبیاری میکرد؛ این سازندگی است. دنیاطلبی و مادّهطلبی آن کاری است که عبیداللّه زیاد و یزید میکردند؛ آنها کدام وقت چیزی را به وجود میآوردند و میساختند؟ آنها فانی میکردند، آنها میخوردند، آنها تجمّلات زیاد میکردند؛ این دو را با هم اشتباه نباید کرد. امروز یک عدّهای خودشان را غرق در پول و دنیا و مادّهپرستی میکنند به اسم سازندگی! این سازندگی است؟ آنچه جامعهی ما را فاسد میکند، غرق شدن در شهوات است، از دست دادن روح تقوا و روح فداکاری است؛ یعنی همانی که در بسیجیها هست. بسیجی بایستی در وسط میدان باشد تا فضیلتهای اصلی انقلاب زنده بماند.