مسئلهی امربهمعروف و نهیازمنکر مثل مسئلهی نماز یادگرفتنی است؛ باید بروید یاد بگیرید، مسئله دارد که کجا و چگونه باید امربهمعروف و نهیازمنکر کرد. البتّه من عرض میکنم قبلاً هم گفتهام در جامعهی اسلامی، تکلیف عامّهی مردم امربهمعروف و نهیازمنکر با لسان است؛ زبان. اگر کار به برخورد بکشد، آن، دیگر تکلیف مسئولین است؛ آنها باید وارد بشوند، آنها [باید برخورد] بکنند امّا آن چیزی که جامعه را اصلاح میکند، همین نهیازمنکر زبانی است؛ که مهمتر هم همین زبانی است. آن آدم بدکار، آن آدم خلافکار، آن آدمی که اشاعهی فحشا میکند، آن آدمی که قبح گناه را از جامعه میخواهد ببَرد، [اگر] مردم به او بگویند، ده نفر، صد نفر، هزار نفر، افکار عمومی روی وجود او و ذهن او سنگینی بکند، شکنندهترین چیزها است.