بیانات و مکتوبات سال 1371


یعنی فرهنگ غرب و محیط غرب یک محیطی است که علی‌رغم اینکه سعی دارد که خودش را به آزاداندیشی معروف کند، یک محیط بشدّت متعصّبی است، در یک مقوله‌ی مشخّصی شاید در مقولات دیگر هم باشد امّا در این مقوله بشدّت متعصّب و سخت‌گیر است و آن مقوله‌ی فرهنگ است؛ یعنی هر فرهنگی غیر فرهنگ اروپایی، بشدّت مورد تحقیر، اهانت و فشار قرار میگیرد. اروپای مدّعی تسامح و مدّعی سهل‌نگری و آزاداندیشی و بلندنظری و دوری از تحجّر و جمود، در مقوله‌ی فرهنگ بشدّت سخت‌گیر، متعصّب و مانند اینها است. خلاصه هر آنچه غیر از فرهنگ اروپایی است، نامهای مختلفی پیدا میکند؛ از وحشیگری و بربریّت بگیرید تا ارتجاع و عقب‌افتادگی، تا غیر قابل اعتنا بودن؛ بمباران میشود؛ یعنی همان احساس قدیمی و باستانی اروپا یونانیان و بربرها که هر چه ماورای یونان بود، بربر بود و بربرستان بود، این احساس حقیقتاً در عمق جان اروپایی‌ای که در فضای فرهنگی اروپا و غرب زندگی میکند که البتّه در اقمار فرهنگی اروپا یعنی آمریکا و استرالیا عیناً همین معنا وجود دارد الان همین روحیه‌ی یونانیان و بربرها وجود دارد؛ توجّه میکنید؟ لذا تحقیر میکنند؛ لذا شما می‌بینید مثلاً با حجاب بشدّت مبارزه میکنند؛ نه به معنای این است که حجاب چون یک تحمیلی است بر زن؛ نه، انواع تحمیل‌های گوناگون را اینها بر زن تحمیل میکنند؛ هیچ مشکلی برایشان نیست؛ فرض بفرمایید تحمیل کار سخت، تحمیل اهانت، تحمیل ریختن آبرو و حیثیّت زن به عنوان عنصر و یکی از دو جنس اصلی آفرینش؛ می‌بینید دیگر؛ اینها تحمّل میشود امّا این یکی تحمّل نمیشود؛ چرا؟ چون این مثلاً مخالف فرهنگ اروپا است. شما دیدید که در همین چندساله در اروپا در چند جا اتّفاق افتاد؛ در فرانسه هم پیش آمد، در آلمان هم ظاهراً پیش آمد که با حجاب مبارزه شد؛ گفته شد که چند نفر خودشان میخواهند با روسری در مدرسه بروند؛ گفتند اصلاً نمیشود؛ با این مبارزه کردند. و می‌بینید هم که همه‌جا اسم از استانداردهای جهانی می‌آورند؛ وقتی میخواهند بگویند که جمهوری اسلامی فرض بفرمایید که این تکالیف را باید انجام بدهد، آنچه بیش از همه روی آن تکیه میشود، این است که خودش را با استانداردهای جهانی تطبیق بدهد؛ استانداردها یعنی همین چیزها؛ یعنی چیزهایی که منطبق با الگوی فرهنگ غربی است. خب، پس این سخت‌گیری، این فشار از طرف غربی‌ها همواره وجود دارد؛ همواره؛ هر وقتی که فرهنگ غیرغربی، هر فرهنگی، بخصوص فرهنگ اسلامی که یک فرهنگی است مهاجم، برای خودش مکانتی قائل است و حالت هجومی دارد، حالت ضعف و انکسار و هزیمت ندارد، بخواهد یک جایی خودنمایی کند، بشدّت مورد تحقیر و فشار قرار میگیرد.

«8»