یکی از مظاهر دشمنی با اسلام این است؛ و بالاترین مظاهرش فشار بر جمهوری اسلامی است. همان‌طور که قرآن کریم بیان فرموده‌است و این از معجزات قرآن است حقیقتاً که فرمود: وَلَن تَرضیٰ عَنکَ الیَهودُ وَلَا النَّصاریٰ حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم؛9 تا جامعه‌ی مسلمان از اسلام دست برندارند، اینها راضی نمیشوند. مقصود این است که آن روح اسلامی، آن احکام زنده‌ی اسلام، آن نیروی حیاتی اسلام در میان مسلمانها نباشد. البتّه اینها با یک عدّه مسلمان مرده و بی‌اطّلاع از مبانی عالیه‌ی اسلام ولو عامل به ظواهر مختصری از اسلام هم باشند خیلی کاری ندارند، دشمنی هم با آنها ندارند امّا این اسلام نیست؛ اسلامی که پیغمبر آورد و قرآن فرمود که «کُنتُ‌م خَیرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّ‌اس»،10 این آن اسلام نیست که یک عدّه مردم بنشینند تماشاگر حوادث عالم باشند؛ بلکه تماشاگر مسائل درون جامعه‌ی خودشان باشند. مسلمانهای بیدار، مسلمانهای آگاه، مسلمانهایی که نیروی خودشان را برای بنای عالم به شکل صحیح به کار میگیرند، مسلمانهایی که از هیچ مانعی نمیترسند، این اسلام و این‌جور مسلمانها مورد حدّاکثر بغض استکبار جهانی‌اند؛ و ما می‌بینیم این اِعمال بغض را و در این چندساله به انواع مختلف دیدیم و امروز هم بیشترین شکلش را داریم در زمینه‌های مختلف فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و تبلیغاتی مشاهده میکنیم.

«5»