خب، در نظام جمهوری اسلامی قضیّه درست ۱۸۰ درجه عکس این است. آنهایی که فاسدند، به همان نسبت از نظام فاصله دارند. در خود نظام، مسئولین نظام، مردمان پاکیزه و مطهّری هستند. رئیسجمهور را ملاحظه بفرمایید؛ یک انسان والا، مؤمن، عالم، مجاهد فیسبیلاللّه، زجرکشیده، مردمی، امتحانداده. هر کدام از مسئولینی که با رئیسجمهور مشغول کار هستند، بهنحوی [ همان طور]. البتّه در سطوح پایینتر، طبیعی است که سلامت به اندازهی آن سطوح اصلی و بالا نیست؛ یعنی هرچه از مرکز نظام فاصله میگیریم، آن حالت سلامت را نمیتواند انسان تضمین کند؛ البتّه چرا، در سطوح پایین هم انسانهای والا و واقعاً کمنظیر در نظام جمهوری اسلامی هستند که هیچوقت، در هیچ نظامی در ایران اینجور آدمهای پاک و مقدّس مقدّس به معنای واقعی و پاکیزه نبودند. چقدر از این جوانهای پاکنهاد بنده میشناسم حالا جوان و غیر جوان در این دستگاههای مختلف که اینها چقدر واقعاً انسانهای والایی هستند. اهل امانت، اهل صدق، بیاعتنای به زخارف5 دنیا، از آن پلی که گردنکلفتهای تاریخ نتوانستند بگذرند، یعنی پل خودخواهی و مالاندوزی و راحتطلبی، اینها راحت عبور کردند. این هم وضع این نظام است. خب ببینید این نظام، نقطهی مقابل نظام قبلی است. اینقدر ما پیش آمدیم، اینقدر ظواهر عوض شده است، اینقدر جهتها و بواطن تغییر کرده است امّا نظام اسلامی کامل، هنوز با ما فاصله دارد. ما میگردیم و حرکت میکنیم تا به نظام اسلامی کامل برسیم. همّت این است، امید این است.