البتّه آقایان! از جملهی کارهایی که باید کرد، مبارزهی با گرانی است بخصوص بخشهای اقتصادی؛ روی این مسئله باید واقعاً بنشینند برنامهریزی بکنند. قبلاً هم جناب آقای هاشمی به من گفتند که درصدد این مسئلهی توسعهی تأمین اجتماعی و بیمههای گوناگون هستند که خیلی هم خوب است و کار لازمی است؛ در کشور ما هم متأسّفانه در گذشته هم هیچوقت به شکل صحیحی نبوده، هنوز هم نیست و باید به شکل درستش توسعه پیدا کند منتها توجّه بکنید که این را شما در برنامهی دوّم میخواهید بگنجانید، بعد باید وقتی در برنامه گنجانده شد، به شکل آییننامهها به بخشهای مختلف برود، بعد بخشهای مختلف شروع کنند عمل کردن؛ چه زمانی [این کار] دست میدهد؟ ما گاهی اوقات راههای کوتاهمدّت را احتیاج داریم؛ لازم است راههای کوتاهمدّت را بپیماییم. راههای بلندمدّت، برنامههای بلندمدّت، هیچوقت بهطور مطلق خوب نیست، ولو ارکان خود برنامه درست باشد. من گاهی به این برادران بخش اقتصادی گفتم که اگر شما یک برنامهای را بریزید که در بلندمدّت فواید زیادی دارد و اگر همهی ارکان این برنامه هم خوب باشد، این کافی در خوب بودن این برنامه نیست مگر آن وقتی که در خلال این پنج سال یا چهار سال یا ده سالی که بردِ برنامهی بلندمدّت شما است، در این فاصله یک فکری برای این ریزشها کرده باشید؛ اگر کردید، آن برنامه درست است وَالّا درست نیست. الان هم وضع ما اینجوری است. باید فکر عاجل بشود. فکر عاجل هم تلاش عاجل دولت را میطلبد؛ یعنی بخشهای اقتصادی بخصوص، مثل بازرگانی، مثل اقتصاد، مثل بانک، مثل کشاورزی، مثل صنایع و مانند اینها، باید در مجموعهی شورای اقتصاد یا جدای از آن بنشینند و راههای کوتاهمدّت را طرّاحی کنند.