می‌بینید که امروز در کشورهای مترقّی دنیا که از لحاظ مادّی در ترقّی هستند هنوز گرفتاری سیاه و سفید دارند؛ سیاه‌پوست حدودی دارد، سفیدپوست حدودی دارد؛ هنوز جنگ نژادی هست، جنگ خون هست، جنگ قومیّتها هست و چقدر انسانها که به‌خاطر جنگ میان قومیّتها و ملّیّتهای ساختگی از بین میروند، کشته میشوند، حقوقشان ضایع میشود، بی‌خانمان میشوند. پس امروز هم بشر محتاج ندای وحدت است و ندای توحید و ندای عدل، که پرچم‌دار آن، اسلام و مسلمین هستند. چه کسی با این مخالف است؟ آن قدرتمندانی که از تفرقه استفاده میکنند؛ از شرک استفاده میکنند؛ از نبودن عدل استفاده میکنند؛ بنای زندگی و فلسفه‌ی حیاتشان بر تبعیض است. امروز قدرتمندان بزرگ مادّی عالم همان کسانی که در کشورهای خودشان دادِ دموکراسی داده‌اند و زده‌اند و ادّعای دموکراسی و یکسانیِ حقوق افراد جامعه را بلند کرده‌اند و با استبداد حکومتها، البتّه در ادّعا و در لفظ مخالف هستند در سطح عالم، دموکراسی را از بین برده‌اند؛ [با] ترجیح ملّتی بر ملّتی، ترجیح منطقه‌ای بر منطقه‌ای، ترجیح خونی بر خونی؛ استبداد را بر دنیا حاکم کرده‌اند تا هر جوری که بخواهند دنیا را اداره کنند؛ این، وضع امروزِ بشریّت است. و امروز می‌بینیم که بشریّت، محتاج همین فریادی است که پیغمبر اسلام بلند کرد، مبنی بر توحید و عدل میان انسانها.

«3»