من این خواهرها را که دیدم در این میدان با آن حجاب بسیار زیبا، باشکوه داشتند حرکت میکردند، در دلم گفتم آفرین به شما دخترهای مسلمان! بعضی‌ها گفتند که دخترها مدال نیاوردند؛ من میگویم دخترها بالاترین مدال را به گردن زن مسلمان آویختند با این حرکتشان، با این رفتار سنگین و بزرگوارانه‌شان، با آن عزّتی که احساس میشد و انسان در حرکت آنها احساس میکرد؛ و همچنین شما بچّه‌های ورزشکار و خوب؛ چه آنهایی که مدال طلا گرفتید، چه آنهایی که نقره گرفتند، چه آنهایی که برنز گرفتند، چه آنهایی که مدال نیاوردند. البتّه بعضی دو تحسین دارند؛ هم از جهت معنوی، هم از جهت بازی؛ بعضی یک تحسین دارند؛ بعضی تحسین مضاعف دارند امّا همه رفتارتان رفتار عالی‌ای بود. من از صحنه‌های والیبال شما بعضی را هم خودم دیدم؛ با اینکه من کم هم وقت میکنم که به ورزش نگاه کنم امّا ورزش شماها را من نگاه کردم یکی دو تا از آن صحنه‌های والیبال را که گزارش میکردند، تماشا هم کردم و لذّت هم بردم از بازی شما. من در نوجوانی والیبال بازی میکردم، البتّه با همین قبای دراز! در دوازده سیزده سالگی هم ما قبا تنمان بود و عمامه سرمان بود؛ در کوچه با قبا والیبال بازی میکردیم! دیدم که شماها چه خوب بازی میکردید. ان‌شاءاللّه که موفّق و مؤیّد باشید.

«3»