خب، حالا چیست آن چیزهایی که انسان ممکن است شریک خدا در عبودیّت قرار بدهد؟ چیزهایی است که از جمله‌ی آنها این بتهایی است که در دوران نزول قرآن میپرستیدند. امروز هم البتّه در گوشه‌هایی از دنیا بت‌پرستیِ به همان شکل هنوز هست. عرض کردیم؛ در هندوستان بتخانه‌هایی هست آنهایی که رفته‌اند، دیده‌اند؛ من هم دیده‌ام بت است؛ یک موجودی است که از سنگی، از چوبی تراشیده‌اند آنجا افتاده؛ میروند در مقابل او خضوع میکنند. یعنی انسانِ با این شرافت در مقابل یک جسم بی‌جان شروع میکند خضوع کردن، گریه کردن، از او عرض حاجت کردن، حاجت طلبیدن، از او کمک خواستن؛ خب، این تحقیر انسان است؛ تحقیری است که متأسّفانه انسانها دارند میکنند؛ در طول قرون متمادی کرده‌اند، باز هم میکنند؛ آن روز هم کردند، امروز هم میکنند؛ این یک جور شریک قرار دادن برای خدا است در عبودیّت؛ البتّه شکل ساده‌تر و محسوس‌تر و عینی‌ترش است.

«10»