بیانات و مکتوبات سال 1371


بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم خدا را شکرگزارم که توفیق داد در این جلسه‌ی صمیمی و خوب و بعد از این دو روز جلساتی که به بحث و تبادل نظر مشغولید، بنده خدمت آقایان محترم، ائمّه‌ی جمعه‌ی گرامی سراسر کشور برسم. این اجتماع اگرچه کمّاً ممکن است اجتماع کوچکی به نظر بیاید، [امّا] کیفاً یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات کشور ما و جامعه‌ی ما است؛ زیرا هریک از آقایان در هر نقطه‌ای که مشغول انجام خدمات خود هستید، محور دلها و فکرها و توجّهات و حرکت دینی و انقلابی عدّه‌ی کثیری از مردم هستید. و ما از خدای متعال متضرّعانه مسئلت میکنیم که این مجمع محترم را موفّق بدارد و تصمیماتی که در اینجا گرفته شده است یا گرفته خواهد شد، راهگشا باشد برای امّت اسلامی ما و ملّت عزیز ایران و راه اسلام و قرآن؛ که هدف اعلی و اَسنی2 هم جز این چیزی نیست. و خدا کند که حرکات ما، سکنات ما، گفتار ما، حیات ما و ممات ما، ان‌شاءاللّه در راه قرآن و در راه اسلام و در راه اهل‌بیت (علیهم السّلام) باشد.

«1»