باید ملّت اسلامی، امّت اسلامی به همین عروه‌ی وثقی تمسّک بکنند، اختلافات را کنار بگذارند، اختلافات را دامن نزنند، همه‌ی ما مواظب باشیم؛ حرف زدن‌هایمان، تعبیراتمان، کلماتمان، مَنِشمان، نگاهمان، دوستی‌مان، دشمنی‌مان، باید به اتّحاد کمک کند، از اختلاف باید دور بکنیم مردم را و خودمان دور بشویم. و ایجاب میکند برای امّت اسلامی آن را و برای ملّت ایران هوشیاری و آگاهی را، هرچه مجتمع‌تر شدن را، اتّحاد درون ملّت را، محکم کردن ارتباط میان مسئولین و مردم را از دو طرف، همکاری با نظام اسلامی را، و مقابله‌ی با هر آن چیزی که نظام اسلامی را تضعیف بکند؛ هرچه؛ و در تزاحم بین واجبات، واجب اهمّ از همه‌چیز را حفظ نظام دانستن؛ این چیزها را بر ما لازم میکند.

«15»