شبیه همین قضیّه در همین کشور یوگسلاوی سابق، تقریباً در حدود یک سال پیش یا کمتر بین همین صربستان و بخشهای دیگری از این جمهوریِ وصله‌پینه پیش آمد که میخواستند تکّه‌های آن، خود را مستقل کنند. همین حالتی را که امروز می‌بینید صربها با مسلمانان بوسنی و هرزگوین دارند، همین حالت را با آن بخشهای دیگری که درصدد تجزیه هستند، میخواستند راه بیندازند [امّا] دولتهای اروپایی جدّی وارد شدند، تهدید کردند. خب، تهدید جدّی و اقدام حقیقی، از اقدام مصنوعی متفاوت است؛ طرف هم میفهمد. آنجا معلوم بود که آنها جدّاً درصدد هستند که اگر صربها از حدّ خودشان تجاوز کردند، جلوی اینها را بگیرند؛ معلوم بود؛ تهدید کردند، اعلام کردند، اینها هم سر جای خود نشستند. و حالا که نوبت اینها است، یک عدّه‌ای تصریح میکنند به اینکه ما به این قضیّه کاری نداریم؛ یک عدّه‌ای در انجام اقدامات، حتّی در مقام گفتن هم کوتاهی میکنند که تقبیح کنند، محکوم کنند؛ یک عدّه هم به محکوم کردنِ زبانی اکتفا میکنند!

«5»