دوّم؛ صفا و صمیمیّت با مردم. ظاهرسازی با مردم نباشد؛ تظاهر درست نیست. باید ما با مردم روراست باشیم. معنای روراستی این نیست که برویم اخبار اطّلاعات طبقهبندیشده را در معرض دید مردم بگذاریم، که بعضی اشتباهاً اینجور خیال میکنند: «آقا به مردم نمیگویید خبرها را؟». خب بعضی خبرها طبقهبندیشده است و نمیشود گفت؛ نه از باب اینکه به مردم اعتماد نداریم بلکه از باب اینکه دشمن از این طریق استفاده میکند؛ چرا باید دشمن را مطّلع کنیم از اخبار خودمان، از اطّلاعات خودمان؟ صفا و صمیمیّت با مردم این نیست. اوّلِ انقلاب خیلی از تودهایهایی که در ساواک هم عضویّت داشتند، دائم اصرار میکردند که اسم ساواکیها و منابع ساواک را منتشر کنید؛ میخواستند ببینند اسم خودشان درمیآید یا نه؟ میخواستند ببینند که آنجا چه خبر است. دائم فشار فشار که «آقا، از مردم پوشیده میدارید؟». توجّه کردید؟ یا دستگاههای اطّلاعاتی دشمن برای اینکه بتوانند از منابع فلان دستگاه اطّلاعاتی استفاده کنند، آنوقتها دائم فشار میآوردند. نه، صفا و صمیمیّت با مردم، در عملکرد ما است؛ با مردم باید روراست بود.