و آن بلای بزرگ در جهان امروز، عبارت است از چیزی که بنده آن را به نام «استبداد بین‌المللی» و «دیکتاتوری جهانی» میتوانم معرّفی کنم؛ این اسم برای آنچه امروز بر ملّتها میگذرد، اسم مناسبی است. استبداد بین‌المللی مرتبه‌ی اعلای استکبار بین‌المللی و جهانی است. معنای استکبار جهانی این است که دولتها و قدرتهایی در دنیا هستند که نسبت به ملّتهای دیگر، با برخورد استکباری مواجه میشوند: ثروت آنها را میبرند؛ در حکومتهای آنها دخالت میکنند؛ در سیاستهای آنها اِعمال نظر میکنند؛ آنها را به این سمت و آن سمت میکشانند. این، استکبار بین‌المللی است؛ همان چیزی که در قرن هجدهم و نوزدهم با استعمار شروع شد و بعد در قرن بیستم به استعمار نوین مبدّل شد و امروز یا در دوران اوج قدرتهای استکباری، به شکل استکبار جهانی درآمد که دنیا را تقسیم کرده بودند بین دو قطب و دو قدرت و هرکدام یک جور ملّتی را میدوشیدند و در پنجه‌ی خود میفشردند. امروز چیزی که اضافه شده است که استبداد بین‌المللی مناسب این است عبارت است از اینکه قدرتهای مستکبر جهانی و در رأس آنها قدرت ایالات متّحده‌ی آمریکا برای ملّتهای دیگر حقّ حرف زدن و اظهارنظر کردن هم قائل نیستند؛ هر کاری که برای سیاست خودشان مفید و لازم بدانند، ولو به ضرر ملّتی یا ملّتهایی باشد انجام میدهند. مثلاً فرض بفرمایید در قضیّه‌ی عراق، منطقه را در زیر لگدهای خودشان و به‌وسیله‌ی نیروهای مسلّح خودشان و سلاحهای کشنده‌ی خودشان خُرد و خمیر میکنند؛ یا در مناطق گوناگون عالم با اشاره‌ی آنها، با کمک آنها، انواع فجایع و جنایات انجام میگیرد. فرض بفرمایید در فلسطین اشغالی و در لبنان و در مناطق دیگر آن‌همه فاجعه‌آفرینی اتّفاق می‌افتد امّا اگر ملّتی نظری بر خلاف این مطالب ابراز بکند، یا دولتمردانی در دنیا مخالفت بکنند، با استبداد و دیکتاتوری کامل، آن ملّت را، یا آن دولت را با انواع اتّهامات متّهم میکنند برای اینکه او را از میدان خارج کنند. وسایل و ابزاری هم دارند: رادیوها، خبرگزاری‌ها، وسایل سریع‌السّیر خبر و تحلیل و دستگاه‌های استعماری تحلیلگران سیاسی است؛ و سلاحهای کشنده و مرگ‌بار هم که در اختیار آنها است. خود را محق جلوه میدهند و هر کسی را که مخالف با آنها است به شکل فجیعی یا با فشار سیاسی، یا با فشار نظامی، یا با فشار اقتصادی سعی میکنند از میدان خارج کنند تا آب از آب تکان نخورد.

«6»