امروز شما می‌بینید نسبت به جمهوری اسلامی ایران چه تهمتهایی را شروع به زدن کرده‌اند؛ همین تهمت نقض حقوق بشر و مانند اینها؛ چیزهایی که ساخته و پرداخته‌ی مغزهای خبیث تحلیلگران آنها و فعّالان تحلیل سیاسی است که در اختیار آنها [هستند]؛ کسانی که می‌نشینند برای اینکه چیزهایی را برای ملّتها و دولتها بسازند و خلق کنند؛ [این تهمتها] ابزاری است در دست آنها. آنچه را به ملّتها به‌صورت اتّهام وارد کرده‌اند، کمتر از آن چیزی نیست که به دولتها به‌صورت اتهام وارد میکنند. در همین نظام جمهوری اسلامی، اینها به ملّت ایران، بارها تهمت زده‌اند. مسئله این نیست که اینها با دولتمردان جمهوری اسلامی مخالفند؛ اینها با ملّت ایران مخالفند. همینها بودند که گفتند کسانی که در نماز جمعه شرکت میکنند اجتماعات میلیونی نماز جمعه، با آن شوری که در اوایل انقلاب بود پول میگیرند می‌آیند نماز جمعه! این، اهانت به یک ملّت نیست؟ یک ملّت را کهنه‌پرست خواندن، یک ملّت را متعبّد به امور غیر منطقی دانستن، یک ملّت را دُگم4 معرّفی کردن، اینها اهانت به یک ملّت نیست؟ جرم این ملّت چیست؟ جرم این ملّت این است که در آن مبارزه‌ی رویاروی، انتخاب دوّم را قبول کرده است. حالا این شخص جدیدی که در صحنه‌ی سیاست آمریکا ممکن است روی کار بیاید،5 با فاصله‌ی چند روز، باز شعار حقوق بشر را مطرح خواهد کرد و دنیا شاهد تکرار همین صحنه‌ی مفتضح خواهد بود که دیگران را متّهم کنند به نقض حقوق بشر.

«11»