بیانات و مکتوبات سال 1371
ملّت ما بحمداللّه در صحنه است. من میخواهم عرض بکنم ملّت ما امروز نقطه‌ی امید یگانه‌ای است که در دنیای ملّتهایی که زیر ستم هستند، مثل ستاره‌ای دارد میدرخشد؛ مواظب باشید این نقطه‌ی امید برای ملّتها کور نشود و این ستاره‌ی درخشان روزبه‌روز نور امید را به دل ملتّها بیشتر بتاباند؛ این وظیفه‌ی تاریخی ملّت ما است. گمان نکنید که اگر مبارزه‌ی ملّت ایران سر نمیگرفت و نمی‌ایستاد، برای ملّت ایران در محیط زندگی مشکلاتی وجود نمیداشت؛ این تبلیغ آنها است. نبادا این‌جور تصوّر بشود که اگر ملّت ایران تسلیم زور شد، تسلیم آمریکا شد، تسلیم استبداد جهانی شد، حال و زندگی خوبی خواهد داشت؛ این اشتباه است. نگاه کنید به کشورهایی که تسلیم شدند، ببینید چه روزگاری دارند. نمیخواهم از این کشورها اسم بیاورم. ببینید چه وضع فاجعه‌باری در این کشورها هست. اگر عزّتی هست، اگر رفاهی هست، اگر آزادی و استقلالی هست، در سایه‌ی ایستادگی در مقابل استکبار جهانی است.