البتّه خب وزارتخانه‌ها دستگاه‌های مورد اعتماد ما هستند. این [طور] نیست که ما به وزارتخانه‌ها و مسئولینمان کم‌اعتماد باشیم؛ ابداً، ما به آنها اعتماد داریم؛ آنها مورد اعتماد ما و مجلس و مردم هستند و کار میکنند؛ منتها هرچه بشود فکر را برای عمل پخته‌تر کرد و از جاهای مختلف نظر خواست، بهتر است؛ این به توفیق نزدیک‌تر است. ما امروز مثلاً در زمینه‌ی مسائل اقتصادی، در زمینه‌ی مسائل کشاورزی [باید از نظر دانشگاه‌ها استفاده کنیم]. ما بعضی از مسئولین کشاورزی را مشاهده کردیم حالا من کشاورزی را بخصوص به یادم آمد که یک وقتی کارهای دانشگاهی میکردند، بسیار منشأ نظر و فکر و آراء جدیدی بودند که مجریان، آن‌وقت ملتفت به آن آراء نبودند؛ امروز هم عین همان مسائل هست. دستگاه‌های صنعتی ما هم همین‌جور، دستگاه معدن و زمین‌شناسی ما هم همین‌جور. شما ببینید در دانشگاه‌های ما چقدر عناصر هستند که اینها در مسائل زمین‌شناسی، مسائل معدن‌شناسی واردند، متخصّصند، تحصیل کرده‌اند، یک گوشه هم نشسته‌اند حدّاکثر در یک کلاس دارند درس میدهند. ما کجا این‌همه آدم در زمینه‌ی معدن و اینها در وزارتخانه‌ی مربوطه داریم؟ خب، اگر چنانچه ما از آن استاد و عدّه‌ای از دانشجویان او که استعدادهای جوان پُرنشاطی هستند، استفاده کنیم، بهره‌ی زیادی خواهیم برد. به‌نظر من آقایان باید یک طرح برای این درست کنند و ان‌شاءاللّه دستگاه اجرائی از آن استفاده کند. این هم یک نکته از نکاتی که به‌نظرم قابل اهتمام آمد.

«10»