۷) تشکیل نظام اسلامی که داعیهدار تحقّق مقرّرات اسلامی در همهی صحنههای زندگی است، وظیفهای استثنائی و بیسابقه بر دوش حوزهی علمیّه نهاده است و آن، تحقیق و تنقیح همهی مباحث فقهیای است که تدوین مقرّرات اسلامی برای ادارهی هریک از بدنههای نظام اسلامی بدان نیازمند است. فقه اسلام آنگاه که ادارهی زندگی فرد و جامعه، با آن گستردگی و پیچیدگی و تنوّع را مطمح نظر میسازد، مباحثی تازه و کیفیّتی ویژه مییابد؛ و این همانطور که نظام اسلامی را از نظر مقرّرات و جهتگیریهای مورد نیازش غنی میسازد، حوزهی فقاهت را نیز جامعیّت و غَنا میبخشد. روی آوردن به فقه حکومتی و استخراج احکام الهی در همهی شئون یک حکومت و نظر به همهی احکام فقهی با نگرش حکومتی یعنی ملاحظهی تأثیر هر حکمی از احکام در تشکیل جامعهی نمونه و حیات طیّبهی اسلامی امروز یکی از واجبات اساسی در حوزهی فقه اسلامی است که نظم علمیِ حوزه، امید برآمدن آن را زنده میدارد.