۴) شرط اساسی برای تحوّل سالم و تکامل‌بخش در حوزه، نظم و انضباط و برخورداری از مرکزی اندیشمند و بانفوذ و مُطاع4 است. هرج‌ومرج و پیروی از سلیقه‌های مختلف و گاه متضاد، تنها زیانش محروم ماندن از حرکتی سالم و منطقی و پیش‌رونده نیست بلکه زمینه‌ی پیدایش تحوّلهای ناسالم و حرکتهای غیرمنطقی و خسارت‌بار نیز هست. امروز حوزه‌ی علمیّه‌ی ما با وظیفه‌ی بزرگی که بر دوش دارد و با خسارتهایی که از درنگ در ترمیم و اصلاح به خود آن و نیز به مخاطبانش وارد خواهد آمد، ناهماهنگی و خودسری را برنمیتابد. طلّاب و فضلای جوان و نیز همه‌ی عناصر مؤثّر در مجموعه‌ی حوزه لازم است مدیریّت جدید را پشتیبانی و یاری کنند و کار کنونی آن را که برداشتن نخستین قدمهای جدّی و عملی است، شتاب بخشند.

«6»