نکتهی بعدی این است که بسیج عظیم ملّت ایران یک خصوصیّاتی دارد. در همهجای دنیا، جاهایی که دولتها مردمی باشند، در قضایای سخت بخصوص در جنگها آحاد مردم به کمک دولتها میروند یا در تاریخ میبینیم که رفتهاند امّا این بسیج با حضور مردم در جاهای دیگر و کشورهای دیگر فرقهایی دارد. یک مسئله این است که در بسیج ملّت ایران، مایهی اصلی، ارتباط با خدا است؛ جوان بسیجی یا هر قشری از قشرها مرد و زن و پیر و جوان وقتی بسیجی هستند، این به معنای یک ارتباط معنوی و صمیمی با خدا است؛ و این، مایهی اصلی کار است. آن عاملی که موجب میشود انسان در میدانها خسته نشود، یاد خدا است؛ آن نیرویی که انسان را در مقابل همهی قدرتها با قوّت کامل نگه میدارد، توکّل به خدا است. اگر توکّل به خدا و اعتماد به خدا و ارتباط با خدا بود، حرکت مردمی و بسیجی، حرکت پایداری خواهد بود، ماندگار خواهد بود؛ اگر نبود، یک هیجانی، یک اشتعالی در یک برههای از زمان پیدا میشود ولی باقی نمیماند و از بین میرود.